Lej kikutowy stanowi dobrze dopasowany negatyw kikuta. Jego zadaniem jest integracja konstrukcji mechanicznej z dynamicznym elementem żywego organizmu (kikutem). Za jego pośrednictwem przekazywana jest protezie energia kinetyczna zachowanej części kończyny. Naciski o zmieniającej się lokalizacji i sile, wywierane przez ścianki leja na kikut, stanowią źródło informacji o aktualnym ustawieniu protezy podczas stania i chodu. Stąd dobre dopasowanie leja, obok zapewnienia odpowiedniego komfortu, w dużym stopniu decyduje o wartości funkcjonalnej protezy. Lej powinien być tak dopasowany, aby jego ścianki wywierając umiarkowany nacisk poprzez skórę, tkankę podskórną oraz warstwę mięśniową stwarzały oparcie dla struktur kostnych, odciążając równocześnie okolice szczególnie wrażliwe na ucisk. Głównym miejscem podparcia masy ciała w leju protezy jest okolica więzadła właściwego rzepki. Dobre oparcie kikuta na dość płytkiej półeczce poprzecznej w leju protezy wymaga dodatkowej siły, przyciskającej kikut do przedniej ścianki leja. Wymóg ten spełniamy przez odpowiednie ukształtowanie tylnej krawędzi. Lej wykonujemy z laminatu żywicowego, formując go i utwardzając na odlewie gipsowym. Stopa protezowa ma kształt i czynność zbliżoną do stopy normalnej, różniąc się od niej brakiem ruchów czynnych.
