Gdy komórki Escherichia coli zostaną poddane działaniu czynników mutagennych, to można otrzymać szczepy, które tylko wtedy będą rosły na zawierającym glukozę podłożu, jeśli będzie ono zawierało ponadto jeden lub dwa czynniki, które nazywa się metabolitami albo czynnikami wzrostu. Aby wykryć mutację należy podejrzane o nią szczepy hodować na dwu różnych podłożach – zawierającym dodatkowy metabolit i nie zawierającym tego metabolitu. Jeśli powstała mutacja powoduje, że bakteria jest niezdolna do syntezy własnej argininy, to będzie ona rosła tylko na podłożu zawierającym ten aminokwas. Taki zmutowany szczep nazywa się szczepem wymagającym argininy i oznacza symbolem arg. Opisana metoda badań wkrótce doprowadziła do wyizolowania znacznej liczby mutacji genowych, które wpływały na enzymatyczną syntezę określonych cząsteczek. Mutanty tego rodzaju okazały się istotnymi narzędziami w badaniach genetycznych z dwu powodów. Po pierwsze, mogły być wykorzystane jako wygodne markery genetyczne ujawniające ułożenie genów na chromosomach bakterii. Po drugie, dostarczyły metody ujawniania rekombinacji genetycznej u bakterii. Do momentu wprowadzenia takich metod badań nie wiedziano np., że u E. coli dochodzi do zlania się komórek, oraz że występuje rekombinacja genetyczna. Badania mikroskopowe bowiem nie dawały podstaw do przypuszczeń, że u bakterii tej występuje proces płciowy. Aby wykryć rekombinację należało zaplanować doświadczenie w ten sposób, aby mogły się mnożyć tylko bakterie warunkujące rekombinację.
