Szczegóły dotyczące leczenia różnych stanów chorobowych powiek, spojówek i narządu łzowego, inne niż stosowanie leków przeciwbakteryjnych, nie wchodzą w zakres tego opracowania. Oprócz opornych na penicylinę i tetracyklinę szczepów gronkowców odpowiedzialnych za większość zakażeń w obrębie powiek, inne drobnoustroje wywołujące zakażenia powierzchowne są wrażliwe na większość wymienionych tu antybiotyków. Oba gatunki, Haemophilus aegyptius i Moraxella lacunata, najczęściej powodujące zapalenie spojówek, są poza innymi antybiotykami stosowanymi zwykle w leczeniu zakażeń wywołanych przez drobnoustroje Gram-ujemne wrażliwe nawet na penicylinę. Zakażenie powiek rzadko wymaga leczenia antybiotykami. Proste zabiegi, jak usunięcie rzęs, strupa i ropy z niedrożnego przewodu łzowego mogą być jedyną skuteczną metodą postępowania. Możliwe jest, że przewlekłe lub nawracające zapalenie jest odczynem na miejscowo stosowany lek przeciwbakteryjny- Uporczywe zapalenie spojówek, nie poddające się leczeniu, może być pochodzenia uczuleniowego lub wirusowego, może być również związane z niedrożnością przewodu łzowego i zakażeniem. Wilson i wsp. ostrzegali, że tusz i używane do jego nakładania szczoteczki mogą zostać zakażone i przez to odpowiedzialne za utrzymywanie się gronkowcowego zapalenia brzegów powiek. Przewlekłe zapalenie brzegów powiek obejmujące gruczoły tarczkowe może mieć postać podobną do trądziku i w związku z tym poddawać się tylko długotrwałemu leczeniu tetracyklinami.
