Oceniano szereg schematów leczenia przerywanego i potwierdzono jego skuteczność, co najmniej taką samą, a niekiedy większą w porównaniu z leczeniem standardowym. Interesujące z teoretycznego punktu widzenia, leczenie przerywane ma dwie zalety praktyczne: łatwiej jest kontrolować przebieg leczenia, a w wielu przypadkach działania toksyczne są mniej nasilone niż w chemioterapii klasycznej. Badania w Madras stanowiły pierwszy krok w kierunku zmiany dotychczas przyjętych zasad leczenia gruźlicy; jedna dawka dobowa 400 mg izoniazydu (stosowanego w leczeniu skojarzonym) była skuteczniejsza niż dawka 200 mg stosowana 2 razy na dobę, mimo że ten ostatni schemat stosowania zapewniał stałe stężenie leku w osoczu. Od tego czasu przeprowadzono wiele badań klinicznych, w których oceniano przydatność różnych sposobów dawkowania w porównaniu ze standardową metodą leczenia. Na przykład, w jednym z badań kontrolowanych właściwe leczenie w obu grupach było poprzedzone intensywnym leczeniem streptomycyną z PAS-em i izoniazydem stosowanym przez 3 miesiące. Leczenie było skuteczne u wszystkich 233 chorych otrzymujących streptomycynę 2 razy w tygodniu z dużymi dawkami izoniazydu i podobnie u 163 spośród 165 chorych, którym podawano codziennie PAS z małymi dawkami izoniazydu . Byłoby nawet dogodniej stosować leki w większych odstępach czasu niż 2 razy w tygodniu, jednak nie można zwiększać dawki izoniazydu powyżej 15 mg/kg masy ciała ze względu na ryzyko ostrych działań toksycznych.
