Interesujące jest, że wielkość pól ruchowych dla poszczególnych grup mięśniowych, jak się wydaje, bardziej zależy od stopnia złożoności wykonywanych ruchów i od częstości ich używania niż od wielkości samych mięśni czy ich zespołów. Na przykład pola ruchowe związane z mięśniami palców czy twarzy są większe niż pola dla mięśni nóg. Przeważająca u człowieka praworęczność i niezwykła zdolność manipulacyjna zależą też od rozwoju odpowiednich pól w kresomózgowiu. Aczkolwiek wiemy, że niektóre okolice w korze mózgowej określają specyficzne czynności, jest bardzo prawdopodobne, że wiele innych funkcji zależy od czynności kory mózgowej jako całości. Ze względu na wzajemne połączenia istniejące pomiędzy poszczególnymi okolicami kory, jak też ze względu na podobne połączenia z różnymi okolicami mózgowia i rdzenia kręgowego, każde wrażenie świadome, nawet jeżeli jest związane z określonym polem korowym, prawdopodobnie powstaje w wyniku rozszerzonej aktywności korowej i zintegrowanego działania licznych części układu nerwowego. Kora ponadto nie tylko rejestruje oddzielne wrażenia, lecz ponadto ocenia, porównuje i łączy je razem w określone koncepcje. Na przykład gdy oglądamy jakiś przedmiot, to wśród innych odczuć odbieramy wrażenie światła lub ciemności, wielkości, kształtu, barwy, a co ważniejsze, postrzegamy te właściwości nie jako elementy samodzielne i izolowane, lecz jako cały przedmiot, np. ołówek lub samochód. Wszelako nadal pozostają duże obszary kory człowieka, znane jako pola asocjacyjne, których funkcji dotąd nie można umiejscowić. Sądzi się, że pola asocjacyjne, zajmujące u człowieka znaczną część kory mózgowej, określają najwyżej rozwinięte cechy pamięci, inteligencji, przewidywania, wyobraźni, wzruszeń, werbalizacji pojęć iinne procesy umysłowe.
