Do chwili obecnej udokumentowaną wartość w leczeniu zakażeń grzybiczych gałki ocznej mają jedynie antybiotyki polienowe. Nystatyna działa drażniąco, jest jednak stosunkowo bezpieczna w postaci maści (l ml/g). Amfoterycyna B jest bardziej skuteczna i może być podawana w postaci kropli zawierających do 3 mg/ml koloidalnej zawiesiny do wstrzyknięć w wodzie destylowanej (nie w soli); leczenie można wspomóc podspojówkowym wstrzyknięciem 125 mg leku. Miejscowe stosowanie amfoterycyny B ma działanie drażniące i jest przykre dla chorego; terapię uzupełnianą opracowaniem chirurgicznym należy utrzymać przez więcej miesięcy. Newmark i wsp. uzyskali dobre wyniki po leczeniu pimarycyną 7 chorych z zapaleniem rogówki wywołanym przez grzyby z rodzajów Cephalosporium i Fusarium. Co l h zakrapiano do worka spojówkowego na przemian 5% zawiesinę pimarycyny i 1% roztwór jodku potasowego. Autorzy stosowali początkowo roztwór jodku potasowego, zakładając, że działa on przeciwgrzybiczo, równocześnie sugerując, że korzystne działanie roztworu jodku potasowego polega na utrzymywaniu stanu fizjologicznego rogówki i zmniejszeniu ryzyka powikłań wewnątrzgałkowych. Leczenie kontynuowano przez 2-4 tygodnie. Stosowana zawiesina pimarycyny nie działała drażniąco, a miała wystarczającą lepkość do długotrwałego utrzymywania się w worku spojówkowym.
